
Vorige week waren we in Parijs.
Samen met m'n liefje wilden we de meiden "ons" Parijs
laten zien. Dus we bedachten een Plan voor ze, wij
hebben de stad tenslotte al vaak genoeg gezien.
Ik ga dit keer niet te veel zeggen (is ook wel eens
lekker voor jullie;) maar neem je mee op tour door
Parijs, kijk maar mee...

en wie zegt Parijs, zegt Disneyland.
Dus we gingen.

En achter dit hek lag één groot sprookje op ons te
wachten. We stapten de zoete wereld binnen van
vermaak en plezier.
veilige wereld, trokken we de Grote stad in. Ze keken
hun ogen uit en moesten best even wennen,de armoede,
vieze metro's, zielige hondjes...

En waar ga je dan naar toe als je voor de eerste keer
in Parijs bent? Dus we lieten ze de hoogtepunten zien,
die moet je toch gezien hebben al zijn ze nog zo
cliché! We kochten hier onze souvernirs...

We namen de Hop on Hop off bus, ideaal voor tieners
die niet van moe worden houden.
We vertrokken vanaf de Opera...

Het Louvre was ok, de Notre dame was saai, vervolgens
de Arc de Triomph, het weer zat toen even niet zo mee,
dus daar reden we langs en keken ernaar.
Maar toen, uit het niets dook de Eifeltoren op...

En de zon ging weer schijnen!
Tja en een Eifeltorenselfie hoort er natuurlijk ook
bij!!!
Jente's droom komt uit, we gaan de Eifeltoren op!

De Tour was teneinde.
We gingen weer terug naar de Sacre Coeur.
Eerder hadden we al een beetje rondgekeken en hun
gevraagd of ze een zelfportret wilden laten maken,
nou dat hoefden we ze maar één keer te vragen.
Ze hadden een kunstenaar op het oog, hij moest het
worden! Aangezien Britt zelf ook tekentalent heeft
was dit háár droom!
Zo knap, in een half uurtje zette hij ze op papier.

Weer terug in de sprookjeswereld.

Overal kun je turnen...

Alles kan nagemaakt worden, alsof je in Italië bent
op een marktpleintje...

Als toetje, de Parade...

En natuurlijk mogen de Souvenirs niet ontbreken...
Naast alle toeristische hoogtepunten en attracties,
was het voor mij het mooiste om samen te zijn en
te genieten hoe zij indrukken op doen van soms
grote, maar nog vaker, de kleine dingen; een hondje
dat op schoot mag in de trein, onderweg een toneel-
voorstelling tegenkomen, weer in ons favoriete
restaurantje eten van 12,5 jaar terug (toen waren we
er ook).
Om ze een bijzondere ervaring mee te geven, een
blijvende herrinnering...
Hoe vaak ze misschien ook in deze stad zullen teug-
komen, elke keer zal het anders, uniek zijn!
Liefs,
Ax
Ps. Deze blogpost is wat later als normaal, ik heb
namelijk een nieuwe computer en aangezien ik niet
zo heel technisch ben...
De post was al klaar, ik moest alleen nog één
foto van de souvenirs toevoegen (vanaf m'n nieuwe
telefoon ;)). Nog niet alles gaat volgens m'n oude
routine (oh, oh!), máár ik kan weer bloggen, pfff.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten