29.5.14

Toeval bestaat niet?!



































Eigenlijk hou ik wel van een vaste routine, zeker als
ik naar m'n werk ga, van die rituelen; in de trein;
krantje, telefoon, make-uppen, wat lezen en dan ben ik
er wel zo'n beetje...
Soms is er wat met de trein of is er een vreemde vogel
waar iedereen 's morgens dan een beetje om gniffelt,
maar veel gekker dan dat is het niet.
Dan neem ik m'n vaste fietsroute, soms met een omweg
omdat ze bezig zijn met de weg, maar meestal kan ik m'n
vertrouwde route nemen, met onderweg een familie ganzen,
bruggetje over, langs het woonwagenkamp en dan ben ik er
en kan de dag beginnen.
Maar vorige week liep het anders...


























Het was al warm 's morgens vroeg op de fiets.
Ik had m'n nieuwe sjaal om (waar ik eigelijk een beetje
spijt van had, zo'n goedkoop Primark ding, terwijl ik me
had voorgenomen niet meer voor 'wel leuk' te gaan, maar
alleen voor héél leuk). De sjaal deed ik al fietsend af
en toen stond ik opeens stil. Je raadt het al, de sjaal
zat tussen de ketting...ik deed een poging hem eraf te
krijgen, ik kwam een heel eind, maar toen stopte er een
man op een racefiets en bood z'n hulp aan, blijkbaar zag
ik er toch wat hulpeloos uit terwijl ik me toch echt
niet gestressed voelde, maar prima. Eigenlijk voelde het
helemaal niet raar of ongemakkelijk, alsof het de
normaalste zaak was dat hij me te hulp schoot. Het was
gelukt en terwijl ik toch echt weer moest gaan (ik was
natuurlijk al laat én er stond een computer-cursus-
meneer op mij te wachten) stonden we nog een tijdje te
praten, nou jou hij meer tegen mij. Nadat hij me vroeg
wat voor werk ik deed (ontwerpster) vertelde hij z'n 
verhaal. Dat hij op het punt stond ontslagen te worden
(hij deed iets als softwareprogrammeur, geloof ik) en
dat hij eigenlijk heel moe was en niet sociaal was ?!
en dat hij vroeger knutselen eigelijk het leukste vond
wat er was (ik ook) maar dat hij daar niks mee mocht
doen van z'n vader!!! och en nog veel meer. Het was echt
aandoenlijk. Ik stond daar te luisteren, te knikken en
bemoedigende woorden te spreken. Dit was eigenlijk het
mooiste wat hij vond om te doen, een beetje techniek én
iemand helpen. Tja ik ook, die techniek dan niet, maar
wel om iemand (weer) dicht bij zichzelf te laten komen,
inzicht te geven, op wat voor manier dan ook!
Was die sjaal toch nog ergens goed voor ;)

Ax

23.5.14

Foute vrijdag



































Meestal eten we de hele week behoorlijk gezond,
alleen op vrijdag lukt dat niet zo, onze dames moeten 
dan naar turnen, logistiek best een organisatie,
dus weinig tijd om in de keuken te staan.
Nu kan ik natuurlijk 's middags al wat voorbereiden,
maar ach, het is tenslotte bijna weekend.
Dus we hebben foute vrijdag, maar mét iets groens erbij,
een salade of een groene smoothie, moeten kunnen toch?!



































Eén van mijn eerste blogposts was een Wintersmoothie,
dit is een echte Zomersmoothie met een tropische twist,
met de eerste oogst spinazie uit onze makkelijke
moestuin!

Dit heb je nodig:
voor 4 personen

* handje verse spinazie (kan ook ingevroren)
* handje mango stukjes (diepvries of vers)
* 2 nectarines in stukjes met velletje 
* 1 banaan in stukken
* 4 sinaasappels voor verse geperste sap
* hennepzaadjes voor de nodige proteinen
* eventueel een beetje honing om het iets zoeter te maken

Pers de sinaasappels.
Doe alle ingrediënten bij elkaar in de blender en mix
1-2 minuten.
Voeg eventueel een beetje water toe om het iets vloei-
baarder te maken.

Een fijn zonnig weekend!

Ax
 

15.5.14

Changing clothes

Ik vind dat het nu wel kan, die winterkleren opruimen.
Op de één of andere manier krijg ik hier zo'n voldaan
gevoel van. Meestal gaat het zo; nog even wachten,
tot de ergste kou voorbij is, want ik ben een koukleum.
Dan verzamel ik eerst de dikste truien en vesten,
donker bij donker, licht bij licht en draai ik wolwasjes.
Ik ben zo wie zo dol op wassen, maar dat terzijde.
Totdat ik alles gehad heb, ook alle sjaals, mutsen en
handschoenen.
Gedurende de hele winter kijk ik of er al iets weg kan.
Dat is ook zo iets fijns, want als er iets weg gaat,
mag ik ook weer iets nieuws kopen! Kan het nog naar het
werk aan? zo niet, dan misschien nog voor thuis? kan ik
er de deur niet meer mee open doen, dan gaat het of naar
de stapel kluskleding (hoe vaak klus ik?!) of naar een
Goed Doel.
Het laatste stadium, wanneer alles is gewassen, nakeken
op gaten, pluizen etc., kijk ik nog één keer of er
nóg iets weg kan. Dan mag het eindelijk naar de bovenste
plank en wachten tot de volgende winter.
Maar eerst krijgen we hopelijk een hele mooie, warme zomer...
 
Ax
 

9.5.14

Words of the week: Zen in Zeeland

Het idee was om eens even helemaal tot rust te komen,
(bijna)geen planning, de natuur in, tijd voor elkaar.














De aankomst voorspelde al veel goeds, het park was nog
mooier dan ik had gehoopt, idyllisch gelegen, vlak bij
de duinen.














Thuis doe ik ook elke dag de zonnegroet om wakker te
worden, maar nu lekker buiten in plaats van op zolder en
wat nieuwe Yin Yoga oefeningen uitproberen (later meer
daarover).
Mijn liefje was al aan het havermoutontbijt, maar nu ben
ik ook om, maar je moet het wel een beetje lekker maken;
verse ananas, noten, gojibessen...














Jaren vierden we Koninginnedag bij ons in de buurt,
heel leuk, maar soms moet je eens een traditie
doorbreken, dit keer gingen we naar de vrijmarkt in
Vlissingen.














Ik ben dol op uitstapjes, iets nieuws ontdekken. 
Het idee was de ochtend is voor de meiden; zwemmen,
's middags naar Goes, daar waren we nog nooit geweest
toen we al eens eerder in Zeeland waren.
Maar protest, het was saaaaai, we zijn moeeeee! 
We willen weer naar het huisje!
Totdat we de hoek omgaan en er een markt is met
allerei leuks. Dus wanneer het weer eens niet aan de
verwachtingen voldoet; eerst maar eens de
hoek om!














Vroeger, toen we nog geen kinderen hadden (zucht),
liepen we hele afstanden. We doen het nog wel eens,  
maar dan moeten we beide vrij zijn en het weer ook nog
een beetje meewerken, dat is dus niet zo vaak.
Meestal wordt het meer een ommetje.
Maar nu kunnen we ze rustig een tijdje alleen laten,
zonder dat we ons zorgen hoeven te maken.
Dus wij voor dag en dauw opstaan om om 7 uur te
vertrekken... duinen, strand, om 9 uur stiekem even
winkel in die net open gaat, het zeeuwse platteland,
mooie (droom)huisjes, kerkdorpjes, en 5 uur later en
20 km verder weer thuis te komen.














Zij houden er niet van, maar wij wel, het strand.
Ook 's avonds!
Hier met m'n nieuwe (gekregen) jasje!














's Morgens was het weer tijd voor de meiden, dit keer
trampoline springen en appeltaart eten (vind ik ook
niet erg).














's Middags even door Domburg heen. 
Nu we toch in de buurt waren wilde ik het wel eens
in het echt zien. Het yoga-resort van Derk Sauer.
Hier worden (luxe) yogaworkshops gegeven, prachtig is
het. Hmmmm, ik weet niet of dit iets voor mij is, ik hou
ook van mooi, maar dit is me iets té mooi. 














Yes, gelukt, de meiden het strand op gekregen en ze
vonden het nog leuk ook!
(als ze maar een ijsje krijgen).














Eindelijk de rust gevonden om eens na te denken over een
Instagram-actie waar ik aan mee ga doen.
(binnenkort meer).














Terwijl de meiden 'thuis' blijven, gaan wij een rondje
kringlopen doen. Ben benieuwd wat ze hier hebben...
'De Zeeuwen bin zuunig', inderdaad er is niet veel te
vinden, maar wat er is, kost (bijna) niets!
We vonden vooral veel handwerk, ik stel me zo voor dat
de Zeeuwse-plattelands-vrouwen daar veel tijd (
en geduld) voor hadden, terwijl hun mannen op het land
bezig waren.
Kunnen wij, Westerse-stads-vrouwen nog wat van leren.
Hier weten ze al langer wat mindfullnes is (of
verveelden ze zich)?!














En dan is het weer tijd om te gaan...
Wat kun je in een week weer tot jezelf en elkaar komen.
Veel van m'n voornemens zijn gelukt, alleen geen granny
squares gehaakt en boeken gelezen, maar ja dan hou ik
nog wat over voor een volgende keer ;) 

Weer een nieuw ingevingen-lijstje gemaakt;

* Het tempo wat naar beneden, doe wat je doet goed,
  geeft veel meer voldoening.
* Soms gewoon laten (meiden achter apparaten en
  schermen), stoppen vanzelf, echt!
* Stop pushing, werkt avenrechts: worden vanzelf wel
  nieusgierig; het strand.
* Gezonde dingen eten, maar vooral niet té en altijd,
  ook gewoon Mac Donalds (zijn tenslotte
  tieners).

Nu maar proberen het ontspanen-vakantie-gevoel vast
te houden. Als ik weer in die drukke molen zit en last
heb van stress, pak ik dit lijstje er weer bij,
het werkt echt!

Ax